Zespół cieśni nadgarstka to skutek nienaturalnego wygięcia dłoni. Długa praca przy komputerze może być przyczyną ostrego bólu w nadgarstku. Nie czekaj, aż choroba się rozwinie, ćwicz. W zaawansowanym etapie choroby potrzebna będzie operacja. Zaczyna się dość niewinnie. Bez wyraźnej przyczyny budzisz się w nocy z powodu dokuczliwego bólu, drętwienia i mrowienia rąk. Rano z trudem unosisz filiżankę z kawą czy talerzyk. Nie traktujesz jednak tej dolegliwości poważnie. Bierzesz tabletki przeciwbólowe i jakoś mija kolejny dzień. Kiedy wreszcie idziesz do lekarza, dowiadujesz się, że masz zespół cieśni nadgarstka. Każda praca, która wymaga ciągłego powtarzania tych samych ruchów, szczególnie przy nadmiernym zgięciu lub wyprostowaniu nadgarstków, sprzyja występowaniu tego schorzenia. W okolicy nadgarstka, po wewnętrznej stronie dłoni przebiega nerw pośrodkowy – nervus medianus. Jest dość ciasno umieszczony w kanale, który tworzą trzy kości nadgarstka i więzadło. Szczególne położenie nerwu powoduje, że może on być łatwo drażniony. Na zespół cieśni nadgarstka zazwyczaj chorują osoby w średnim wieku. Częściej kobiety. U mężczyzn pojawia się on na skutek urazów mechanicznych, np. ciężkiej pracy fizycznej. Ale choroba zagraża także sportowcom, którzy są narażeni na liczne urazy rąk. Może być również następstwem: blizn po ranach lub oparzeniach w okolicy nadgarstka oraz zapaleń, krwiaków i ganglionów (galaretowatych guzków rozrostowych tkanek miękkich na grzbiecie nadgarstka). Najczęściej choroba pojawia się nagle i nie zdajemy sobie sprawy, że spowodowały ją liczne, codzienne i niezauważalne urazy. Wywołują one stan zapalny i obrzęk ścięgien, a to prowadzi do stopniowego zmniejszenia przestrzeni w kanale cieśni nadgarstka. Nerw jest coraz mocniej uciskany i odczuwamy ból. Wtedy właśnie występuje sztywność i obrzęk stawów nadgarstkowych, utrata siły oraz sprawności, szczególnie podczas wykonywania precyzyjnych ruchów i tak prostych czynności, np. jak zapinanie guzików. Silny ból może promieniować do łokcia, a nawet ramienia.Przyczyną zespołu cieśni nadgarstka może być także niedobór witamin B6 i B12. Osoby zagrożone tą dolegliwością powinny jeść pokarmy bogate w te witaminy: mięso, ryby, płatki, pełnoziarniste pieczywo, szpinak, kartofle i banany. Uwaga: Przedawkowanie witaminy B6 może wywołać objawy przypominające zespół cieśni nadgarstka, czyli drętwienie i mrowienie rąk. Do rozpoznania zespołu cieśni nadgarstka ortopeda nie potrzebuje specjalistycznej aparatury. Może razem z pacjentem wykonać jeden z prostych testów, np. Tinela, który polega na delikatnym opukiwaniu nadgarstka. Podrażniony w ten sposób nerw pośrodkowy powoduje drętwienie palców ręki. Równie łatwo przeprowadzić test Phalena. Należy złączyć dłonie grzbietami, palce mają być zwrócone do klatki piersiowej, a nadgarstki maksymalnie zgięte. Jeżeli po minucie odczujemy drętwienie, mrowienie lub ból – prawdopodobnie są one spowodowane uciskiem na nerw. Można jeszcze wykorzystać aparat do mierzenia ciśnienia. Na nadgarstek zakładamy mankiet. Pompujemy go do 50 mm Hg i utrzymujemy to ciśnienie przez minutę. Ból lub drętwienie potwierdzą chorobę. Gdyby specjalista miał wątpliwości, może zlecić EMG – elektromiografię lub badanie palestezjometryczne, czyli badanie szybkości przewodzenia nerwu pośrodkowego. EMG i badanie palestezjometrem pozwala precyzyjnie odróżnić zespół cieśni nadgarstka od innych chorób, które dają podobne objawy, np. polineuropatii. Najlpopularniejszy palestezjometr w Polsce lekarze Medycyny Pracy mogą zakupić w sklepie medycznym Kredos.